Παρασκευή 30 Μαΐου 2014

Πανικός και λεηλασία…




του Θάνου Δασκαλοθανάση


                  Οι τουρκικές σημαίες κυματίζουν στους πύργους, η κραυγή <<Η Πόλις εάλω>> αντηχεί στους δρόμους και ο κόσμος αρχίζει να τρέχει, άλλοι προς τον Κεράτιο ελπίζοντας να βρουν κάποιο πλοίο, άλλοι για να κλειστούν στα σπίτια τους ή στις εκκλησιές, άλλοι προς τα τείχη για να προσφέρουν βοήθεια. Οι όποιες εστίες αντίστασης υπάρχουν ακόμα, εξουδετερώνονται. Γύρω στις δυόμισι το μεσημέρι, οι Τούρκοι έχουν τον έλεγχο της Πόλης. Η πολυήμερη πολιορκία, η μεγάλη αντίσταση, οι πολλές απώλειες και προσμονή της λεηλασίας τους έχουν εξαγριώσει. Ξεχύνονται στους δρόμους και στα στενά της Πόλης, για να αρπάξουν την λεία που τους είχε υποσχεθεί ο σουλτάνος.
              Ιδιαίτερα ανυπόμονοι ήταν οι ναύτες που φοβούνταν ότι οι στρατιώτες θα τους προλάβαιναν, για αυτό και εγκατέλειψαν τα πλοία τους και βγήκαν στη στεριά για να προλάβουν το πλιάτσικο. Η απληστία τους έσωσε πολλές χριστιανικές ζωές γιατί έδωσε τη δυνατότητα σε αρκετά πλοία με Ιταλούς αλλά και πρόσφυγες να ξεφύγουν.
              Οι δρόμοι αρχίζουν να γλιστρούν από το αίμα. Για μεγάλο διάστημα η σφαγή συνεχίζεται αδιάκριτα και με μανία:<< Όλη η Πόλη ήταν γεμάτη με ανθρώπους που σκότωναν και σκοτώνονταν, που το έβαζαν στα πόδια ή κυνηγούσαν>>, σύμφωνα με το Χαλκοκονδύλη.
                Καθώς θα υποχωρεί το τυφλό μένος, θα αρχίσουν οι υπολογισμοί και οι οργανωμένες και επιλεκτικές λεηλασίες. Δεν έμεινε μέρος και γωνιά ανέπαφη:<< Εκκλησίες, ιεροί τόποι, παλιά θησαυροφυλάκια, τάφοι, υπόγειες στοές, δεξαμενές και κρυψώνες, κελάρια και αποθήκες, όλα ψάχτηκαν. Κι έψαχναν κάθε κρυφό σημείο, τραβώντας έξω στο φως οτιδήποτε ή οποιονδήποτε ήταν μέσα>>.(Κριτόβουλος)
             Δίνεται έμφαση στη λαφυραγώγηση και στη σύλληψη αιχμαλώτων που αλυσοδένονται για να πουληθούν στα σκλαβοπάζαρα. Αρχίζει το κυνήγι για πολύτιμους σκλάβους, νέες γυναίκες, όμορφα παιδιά. Θα εκτυλιχτούν σκηνές ανείπωτης φρίκης που ακόμα και οι Τούρκοι ιστορικοί θα καταγράψουν. Παιδιά τα άρπαξαν από τους γονείς τους, ηλικιωμένοι που δεν μπορούσαν να απομακρυνθούν από τα σπίτια τους σφαγιάστηκαν, γυναίκες, κορίτσια και αγόρια βιάστηκαν. Κάθε Τούρκος που έμπαινε πρώτος σε ένα σπίτι, μαγαζί ή αρχοντικό, έβαζε μια σημαία από έξω, έτσι ώστε οι άλλοι να τη βλέπουν και να πηγαίνουν παρακάτω.
          Οι Τούρκοι μπαίνουν και στις εκκλησιές και στα μοναστήρια. Πρώτες λεηλατήθηκαν οι εκκλησιές που ήταν κοντά στα τείχη. Στην εκκλησία της Αγίας Θεοδοσίας που ήταν μαζεμένοι οι χριστιανοί,  μια που ήταν η μέρα της γιορτής της, οι Τουρκοι θα εισβάλλουν και θα τη βεβηλώσουν. Η θαυματουργός εικόνα της Οδηγήτριας στην μονή της Χώρας κόπηκε λόγω της χρυσής κορνίζας της. Τα ιερά αντικείμενα,σκεύη, θησαυροί κλάπηκαν και σταλθήκαν στο χυτήριο. Στα μοναστήρια καλόγεροι σφαγιάστηκαν και μοναχές βιάστηκαν. Τάφοι αυτοκρατόρων και πατριαρχών συλήθηκαν μήπως και περιείχαν μέσα χρυσάφι. Ολόκληρη η χιλιόχρονη Πόλη ισοπεδώθηκε μέσα σε λίγες ώρες από τη βαρβαρότητα του κατακτητή.
 
 
 
 
 
           Και ο πιο ανυποψίαστος αναγνώστης δεν μπορεί παρά να συμφωνήσει... ότι στην άλωση της Πόλης...

<<Έγιναν τόσα πολλά σε αυτόν το πόλεμο, που η πένα δεν μπορεί να τα περιγράψει όλα, η γλώσσα δεν μπορεί να τα αναφέρει όλα>>
                                             Νεσρί, Οθωμανός ιστορικός του 15ου αιώνα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου