Τιμαρίων, Ένα ταξίδι από την Κωνσταντινούπολη στη Θεσσαλονίκη

 

 

Τιμαρίων, Ένα ταξίδι από την Κωνσταντινούπολη στη Θεσσαλονίκη

 

 

O Αξιός ποταμός κατά τα βυζαντινά χρόνια

 

 

 

 

 

               Το σημαντικό αυτό έργο της βυζαντινής λογοτεχνίας έχει τη μορφή διαλόγου ανάμεσα στο κεντρικό πρόσωπο, τον Τιμαρίωνα, και τον φίλο του, τον Κυδίωνα, ο οποίος αποτελεί το δευτερεύον πρόσωπο.  Ο συγγραφέας του είναι ανώνυμος και χρονολογείται στον 12ο αιώνα .

Όταν έφτασαν στη Θεσσαλονίκη, λίγο πριν αρχίσουν τα «Δημήτρια», επισκέφτηκαν την κοιλάδα του Αξιού για να κυνηγήσουν.
               Ο συγγραφέας κάνει μια θαυμάσια περιγραφή του Αξιού και της περιοχής του. Όλο το έργο βρίθει από φράσεις και αναφορές στην αρχαιότητα και στους αρχαίους συγγραφείς, γεγονός που δείχνει την μεγάλη επίδρασή τους αλλά και τη βαθιά γνώση που είχαν γι αυτούς οι Βυζαντινοί.

            Ακολουθεί το απόσπασμα από το καταπληκτικό βιβλίο των εκδόσεων ΖΗΤΡΟΣ...  συνεχίστε την ανάγνωση...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

           <<…Επειδή ο καιρός το ευνοούσε, πήγαμε στον Αξιό ποταμό για κυνήγι. Είναι το πιο μεγάλο ποτάμι της Μακεδονικής γης, που πηγάζει από τα βουλγαρικά βουνά με ποταμάκια χωριστά που σμίγουν σε ένα συλλάγκαδο, και καθώς κατηφορίζει, όμορφος και μεγάλος θα έλεγα ο Όμηρος, στην παλιά Μακεδονία και στην Πέλλα, χύνεται ίσια στην κοντινή παραλία. Ο τόπος είναι πολύ αξιόλογος: για τους γεωργούς αποδοτικός  σε κάθε σποριά και με πλούσια σοδειά, για τους στρατιώτες προσφέρεται να κάνουν ιππασία, για τους στρατηγούς ακόμα πιο πολύ προσφέρεται να συντάσσουν και να παρατάσσουν για μάχη τις φάλαγγες. Είναι επίσης κατάλληλος και για την άσκηση των οπλιτών, αφού δεν διαλύεται η φάλαγγα από τίποτε. Τόσο πολύ ομαλή είναι η περιοχή από θάμνους και πέτρες. Αν θέλεις να κυνηγήσεις, μπορείς να πεις ότι σ΄ αυτόν τον τόπο η Φαίδρα, ακόμη κι αν δεν ήταν ερωτευμένη με τον Ιππόλυτο, θα έκανε θαυμάσια ιππασία, θα μαύλιζε τα σκυλιά, και θα κυνηγούσε τα παρδαλά ελάφια.
                Έτσι λοιπόν είναι η περιοχή γύρω από τον Αξιό. Κι εμείς περάσαμε ευχάριστα και  κυνηγήσαμε μαζί με τους πατρικούς και τους άλλους φίλους μας τις μέρες πριν τη γιορτή του Αγίου Δημητρίου της Θεσσαλονίκης…>>