Η αποκατάσταση της Κόκκινης Εκκλησίας στη Καππαδοκία

 

Ξεκίνησε η αποκατάσταση της υπό κατάρρευσης στέγης της Κόκκινης Εκκλησίας, ενός βυζαντινού ναού 1500 ετών, στην περιοχή της Καππαδοκίας. Ωστόσο, χρειάζονται επιπλέον οικονομικοί πόροι για την αποκατάσταση και των υπολοίπων τμημάτων της Κόκκινης Εκκλησίας (Kızıl Kilise στα Τούρκικα), η οποία είχε συμπεριληφθεί στην Λίστα Παρακολούθησης Παγκοσμίων Μνημείων του 2008.

Ο Osman Diler, εκπρόσωπος του Συλλόγου Φίλων Καππαδοκίας με έδρα το Παρίσι, δήλωσε ότι η ένωση ιδρύθηκε το 1995 με σκοπό την αποκατάσταση της Κόκκινης Εκκλησίας που θα επιφέρει και τα ανάλογα κέρδη στον τομέα του τουρισμού. Σύμφωνα με τον ίδιο, η εκκλησία είχε συμπεριληφθεί στη Λίστα Παρακολούθησης Παγκοσμίων Μνημείων ως αποτέλεσμα των δραστηριοτήτων του Συλλόγου.

«Η Κόκκινη Εκκλησία είχε συμπεριληφθεί ως ένα από τα 100 Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς που βρισκόταν σε κίνδυνο το 2008. Η κατάσταση αυτή έκανε τα πράγματα ευκολότερα για μας, για να προωθήσουμε την αποκατάσταση της εκκλησίας και να βρούμε τους απαραίτητους πόρους», είπε.

Σύμφωνα με τον Diler, η Κόκκινη Εκκλησία ήταν μία από τις πρώτες εκκλησίες στην περιοχή της Καππαδοκίας και κατείχε σημαντική θέση στον θρησκευτικό τουρισμό. «Μετά τον Αγ. Γρηγόριο, ο οποίος ήταν ένας από τους ιδρυτές της Ορθοδοξίας τον 4ο αιώνα, επέστρεψε στην περιοχή Güzelyurt της Καππαδοκίας όπου και πέρασε τις τελευταίες ημέρες της ζωής του, σε ένα αγρόκτημα κοντά στην περιοχή του σημερινής Κόκκινης Εκκλησίας. Μετά το θάνατό του, χτίστηκε η Κόκκινη Εκκλησία τον 6ο αιώνα, το 560 μ.Χ., σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μεθόδου ραδιοχρονολόγησης με άνθρακα. Η εκκλησία έγινε σταδιακά ένας από τους τακτικούς τόπους λατρείας των χριστιανών προσκυνητών στην πορεία τους προς την Ιερουσαλήμ», δήλωσε ο Diler.

Αποκατάσταση της εκκλησίας

Ο Diler δήλωσε ότι η αποκατάσταση της Κόκκινης Εκκλησίας ξεκίνησε το 2011, ενώ βρισκόταν σε κίνδυνο κατάρρευσης και είχε την υποστήριξη από τη Γαλλία, τις ΗΠΑ, την Ελλάδα και την Τουρκία.

«Το κόστος του έργου αποκατάστασης ήταν σχεδόν 500.000 ευρώ. Ξεκινήσαμε τις εργασίες αποκατάστασης με την υποστήριξη των μελών μας σε αυτές τις χώρες καθώς επίσης ευεργετών και ιδρυμάτων. Για τη διαδικασία αποκατάστασης, με επικεφαλής τον καθηγητή İsmet Ağaryılmaz του πανεπιστημίου του Yıldız, έχουμε λάβει την απαραίτητη άδεια, υπογράφηκε σύμβαση με μια εταιρεία και ολοκληρώθηκε το πρώτο στάδιο. Η αποκατάσταση χωρίστηκε σε στάδια. Ο τρούλος της εκκλησίας ήταν έτοιμος να καταρρεύσει. Αρχικά, ανακαινίστηκε ο θόλος και τελείωσε το 30% της αποκατάστασης. Χρειαζόμαστε συνεργασία. Συνεχίζουμε να αναζητούμε πόρους από Γαλλία, ΗΠΑ και Τουρκία. Εμείς θα ξεκινήσουμε το δεύτερο στάδιο, όταν θα βρούμε τους απαραίτητους πόρους», δήλωσε ο Diler.

Ο Diler εξέφρασε επίσης τις ανησυχίες του σχετικά με τις λαθρανασκαφές στην Κόκκινη Εκκλησία και στις γειτονικές περιοχές της, προσθέτοντας: «Επειδή δεν υπάρχουν οικισμοί γύρω από την εκκλησία, πραγματοποιήθηκαν παράνομες ανασκαφές στην περιοχή. Ακόμα κι αν η αστυνομία στέλνει τακτικά ομάδες περιπολίας, η εκκλησία χρειάζεται επειγόντως φύλακα για την προστασία της».

Σύμφωνα με τον ίδιο, το ενδιαφέρον των ξένων τουριστών για την εκκλησία έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια. «Οι τουρίστες έρχονται στην εκκλησία σε ομάδες. Όταν ολοκληρωθεί η αποκατάσταση, το ενδιαφέρον αυτό θα αυξηθεί περισσότερο. Στη συνέχεια, μπορούμε να κόβουμε εισιτήρια και να έχουμε έσοδα», κατέληξε.

Η βυζαντινή εκκλησία

Η Κόκκινη Εκκλησία είναι μία από τις παλαιότερες εκκλησίες στις απέραντες πεδιάδες της περιοχής της Καππαδοκίας. Χτίστηκε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του βυζαντινού αυτοκράτορα Ιουστινιανού. Σε αντίθεση με άλλες εκκλησίες της περιοχής που έχουν χτιστεί από ηφαιστειακά πετρώματα, για την κατασκευή της εκκλησίας χρησιμοποιήθηκαν παραδοσιακές κατασκευαστικές μέθοδοι και αποτελεί εξαιρετικό παράδειγμα της υψηλής ποιότητας της δεξιοτεχνίας της περιοχής εκείνη την εποχή.

Ο κεντρικός τρούλος, που υποστηρίζεται από μια οκταγωνική βάση, είναι το πιο σημαντικό αρχιτεκτονικό στοιχείο του ναού, ο οποίος διαθέτει διάφορους τύπους ηφαιστειακού λίθου. Το φως φωτίζει το εσωτερικό του ναού μέσω των παραθύρων που βρίσκεται στη βάση του κτιρίου. Ενδείξεις τεράστιων υπέρθυρων και ογκόλιθων από γρανίτη που έχουν κοπεί με ακρίβεια δείχνουν ότι ο ναός λειτουργούσε ως αυτοκρατορικό ή ταφικό παρεκκλήσι. Ο χώρος αυτός ήταν επίσης στάση για τους προσκυνητές στο δρόμο τους προς την Ιερουσαλήμ.

Σημείωση:

Στην περιοχή από ιστορικής απόψεως υπήρχε διαχρονικά ελληνικός πληθυσμός, μέχρι την ανταλλαγή πληθυσμών το 1924, όπου και αντικαταστάθηκαν με Τούρκους από τη Θεσσαλονίκη και την Καβάλα.

 

 

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΛΙΔΑ

http://anaskafi.blogspot.gr/2014/06/blog-post_12.html

Πηγή: The Archaeology News Network , World Monuments Fund