Η Ιερά Βασιλική και Σταυροπηγιακή Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου Μολυβδοσκεπάστου Κονίτσης απέχει 17 χιλιόμετρα από την Κόνιτσα και μόλις 300 μέτρα από τα ελληνοαλβανικά σύνορα, σε μια κατάφυτη περιοχή στη συμβολή δύο ποταμών.
Κτίστηκε κατά την παράδοση από το Βυζαντινό Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Δ' τον Πωγωνάτο (668-685μ.Χ.) και είναι από τα παλαιότερα μοναστήρια στην Ελλάδα. Μοιάζει με φρούριο με τα ψηλά τείχη που το περιβάλλουν και τον τρούλο των 15 μέτρων.
Λέγεται «Μολυβδοσκέπαστη» διότι ολόκληρη η στέγη του Ναού ήταν σκεπασμένη με φύλλα μολύβδου. Το μολύβι το πήραν οι Τούρκοι για να κάνουν βόλια και έμεινε έκτοτε η ονομασία χωρίς σήμερα να είναι σκεπασμένη με μόλυβδο.
Κτίστηκε κατά την παράδοση από το Βυζαντινό Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Δ' τον Πωγωνάτο (668-685μ.Χ.) και είναι από τα παλαιότερα μοναστήρια στην Ελλάδα. Μοιάζει με φρούριο με τα ψηλά τείχη που το περιβάλλουν και τον τρούλο των 15 μέτρων.
Λέγεται «Μολυβδοσκέπαστη» διότι ολόκληρη η στέγη του Ναού ήταν σκεπασμένη με φύλλα μολύβδου. Το μολύβι το πήραν οι Τούρκοι για να κάνουν βόλια και έμεινε έκτοτε η ονομασία χωρίς σήμερα να είναι σκεπασμένη με μόλυβδο.
Εκεί που οι πρόποδες του όρους Νεμέρτσικα συναντούν τον Αώο ποταμό, κοντά στη συμβολή του με το Σαραντάπορο, βρίσκεται η μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου Μολυβδοσκέπαστης. Το όνομα της Μονής προέρχεται από τις μολύβδινες πλάκες που, αντί για κεραμίδια ή πέτρινες πλάκες, σκέπαζαν το καθολικό της παλιότερα.
Το μοναστήρι, κατά την παράδοση, ιδρύθηκε από τον αυτοκράτορα Κων/νο Πωγωνάτο, καθώς επέστρεφε από την εκστρατεία του στη Σικελία (671–672 μ.Χ) και αργότερα ανακαινίστηκε από τον αυτοκράτορα Ανδρόνικο Παλαιολόγο (1328– 341 μ.Χ.). Στα μετέπειτα χρόνια ανακαινίστηκε από κατοίκους της Πωγωνιανής, οι οποίοι και αγιογράφησαν το καθολικό της, το 1522.
Η μονή υπήρξε έδρα της αρχιεπισκοπής Πωγωνιανής από τον 12ο έως τον 17ο αιώνα. Από τον 14ο αιώνα λειτουργούσε σχολή χειρογράφων στην οποία ιεροδιδάσκαλοι δίδασκαν χειρογραφία σε μοναχούς και λαϊκούς. Πολλοί λόγιοι και συγγραφείς της εποχής αποφοίτησαν από τη συγκεκριμένη σχολή. Τον Ιούλιο του 1943 η μονή βομβαρδίστηκε από τους Ναζί, κάηκαν τα κελιά και η τραπεζαρία και λεηλατήθηκε το καθολικό της.
Το σημερινό μοναστήρι της Μολυβδοσκέπαστης διατηρεί τη φρουριακή του όψη, έχει ανακαινισμένα κελιά, δύο καμπαναριά και ωραίο κήπο. Το καθολικό της είναι βυζαντινού ρυθμού, με ψηλό τρούλο και καλοδιατηρημένες αγιογραφίες του 13ου – 18ου αιώνα, ενώ στη δυτική πλευρά του νάρθηκα υπάρχουν τοιχογραφίες, που απεικονίζουν τον Κωνσταντίνο Πωγωνάτο και τον Ανδρόνικο Παλαιολόγο.
Το ξυλόγλυπτο τέμπλο της εκκλησίας στηρίζεται πάνω σε υπολείμματα παλιότερου μαρμάρινου τέμπλου. Η μονή, σήμερα, είναι ενεργό ανδρικό μοναστήρι και γιορτάζει κάθε χρόνο τον δεκαπενταύγουστο. Προηγείται αγρυπνία από το βράδυ στις 14 Αυγούστου και ακολουθεί λειτουργεία τα ξημερώματα.
Στην αυλή του Μοναστηριού, πίσω από το Ιερό υπάρχει ο τάφος του μακαριστού Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης Σεβαστιανού. Στην οροφή του καθολικού επανατοποθετήθηκαν πρόσφατα μολύβδινες πλάκες και έτσι το μοναστήρι δίκαια συνεχίζει να φέρει τον τίτλο «Μολυβδοσκέπαστη».
Ιερά Βασιλική και Σταυροπηγιακή Μονή Παναγίας Μολυβδοσκεπάστου Κονίτσης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου